ธรรมดาแล้วตัวมนุษย์เราสามารถสังเคราะห์คอลลาเจนขึ้นได้เอง ทว่าประสิทธิภาพในการสร้างคอลลาเจนให้กับร่างกายเรานั้นเริ่มโทรมลงเมื่อมีอายุ 20-25 ปี และขณะเราวัย 40 ปี สมรรถภาพในการสร้างคอลลาเจนนั้นก็จะลดน้อยไปถึงลำดับขั้นครึ่งหนึ่งและครั้นอายุ 60 ปี จะเหลือเพียงไม่ถึง 20% การขาดคอลลาเจนนั้นจะเป็นเหตุให้ร่างกายของเราก้าวย่างวัยแก่อย่างเร็ว ทั้งจากที่ร่างกายได้รับสารโปรตีนไม่พอและจากการที่อายุมากขึ้น ยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนคือผิวหนังที่เกิดการเหี่ยวย่น เพราะเหตุหนึ่งคือคอลลาเจนนั้นเป็นเหตุให้ผิวหนังเต่งขึ้นได้ เพราะฉะนั้นเราควรจะเอาใจใส่ดูแลตามความพอเหมาะของอายุที่เพิ่มมากขึ้นด้วย และยังมีอีกมากมายตัวการที่ทำร้ายคอลลาเจน อาทิเช่น แสงอาทิตย์ แสงสว่างจากหลอดไฟฟ้า มลภาวะ อนุมูลอิสระ พร้อมด้วยความเคร่งเครียดมากมาย พบว่าคนที่ตากแสงแดดมากและอยู่ท่ามกลางมลภาวะผิวหนังจะเหี่ยวย่นง่ายกว่าคนที่ตากแดดน้อย เนื่องมาจากรังสียูวีในแดดจะกำจัดคอลลาเจน ภายในแดดจะมีรังสียูวีบี ซึ่งย่อมาจาก อัลตราไวโอเลตเบริน เป็นตัวทำให้ผิวไหม้ ส่วนในแสงสว่างจากหลอดไฟจะมีรังสียูวีเอ ซึ่งย่อมาจาก อัลตราไวโอเลต แอบเซนต์เบริน เป็นรังสีที่ไม่ทำให้ผิวไหม้แดง แต่จะทำร้ายคอลลาเจนได้ยิ่งกว่า เพราะทะลุทะลวงสู่ผิวได้ลึกกว่า
ยิ่งไปกว่านี้คอลลาเจนยังมีผลดีอื่นๆ อีกเยอะแยะ ดังเช่น มีส่วนช่วยของเหงือกและฟัน เพื่อความคงทนของฟันควรเสริมด้วยคอลลาเจนโดยปกติ เพราะส่วนประกอบของเหงือกโดยมากคือคอลลาเจน เพราะฉะนี้เมื่อเหงือกทนทานก็จะทำให้ฟันของเรานั้นมั่นคงด้วยเหมือนกัน
มีความช่วยของหลอดเลือด เพราะผนังหลอดเลือดชั้นข้างนอกสุดประกอบด้วยคอลลาเจนเป็นองค์ประกอบ เมื่อคนเราอายุเพิ่มมากขึ้นคอลลาเจนก็จะทำลายไปบางส่วน จึงเป็นเค้ามูลให้เส้นโลหิตขาดความยืดหยุ่น คอเลสเตอรอลและเกล็ดเลือดก็จะเกาะกุมอยู่แถวผนังหลอดเลือด ทำให้เส้นเลือดฝอยอุดตันได้นั้นเอง
มีความช่วยของเส้นผมและหนังศรีษะ เพราะว่าหนังศรีษะมีส่วนผสมของคอลลาเจนอยู่ ฉะนั้นถ้าตัวของเราขาดแคลนคอลลาเจนจะทำให้ผมมีปัญหาขึ้นได้ อาทิเช่นผมขาดสารอาหาร ซึ่งเป็นสาเหตุให้ผมร่วง เผ้าผมมีขนาดเล็ก ขาดง่าย แตกปลาย และอาจเกิดผมร่วงตามมา เล็บ คอลลาเจนเป็นองค์ประกอบของเล็บ ถ้าขาดคอลลาเจนจะทำให้เล็บเปราะ หักง่าย และงอกช้า การทาเล็บเป็นประจำจะทำให้คอลลาเจนในเล็บถูกทำลาย